വേനല്‍ ചൂടിലെ ഇലകള്‍ പൊഴിഞ്ഞ വന്മരം പോലെ ഞാന്‍ ആശകളൊക്കെയും പൊഴിച്ചു നില്‍ക്കവേ.... എന്റെ ഏകാന്തതയക്കൊരു വിരാമമെന്നപോലെകാലൊച്ചയില്ലാതെ നീ വന്നണഞ്ഞു....... മിഴികളില്‍ സ്നേഹമൊളിപ്പിച്ച വെള്ളരിപ്രാവായ്മൃതിയടഞ്ഞൊരെന്‍ ചിന്തകള്‍ക്കു പുതുജീവന്‍ നല്‍കി നീ... ആശകള്‍ പൊട്ടിമുളപ്പിച്ചു നീ......... പകലിന്റെ വന്യമാം ചൂടിനിടയിലുംആശ്വാസമാം നിന്‍ മധുമന്ദഹാസംകൂരിരുട്ടില്‍ കൂട്ടായ് നിന്റെ സാമീപ്യവുംനിശബ്ദമാം എന്റെ ലോകത്തില്‍ സംഗീതവും നീ... വറ്റിവരണ്ട ഭൂമിയില്‍ പുതുമഴപോലെ....... നീ- ആര്‍ത്തലച്ചു പെയ്തു എന്നിലും...നീ എന്നില്‍ പെയ്തു സ്നേഹത്തിന്‍ മഴക്കാലമായ് ആരും കൊതിക്കുന്ന പെരുമാഴക്കാലമായ്..............
No comments:
Post a Comment